თითქოს სიჩუმემ კვნესა დაიწყო

თითქოს აჩრდილმა ლოცვა დაიწყო

ლოცვით სულმა ჩრდილი გაიქრო,

თითქმის მდინარე სისხლით აივსო

ანგელოზებმა თითქოს ამხილეს

თითქოს ხმაური სიჩუმით მოისპო

თითქოს ღმერთმა მრისხანედ შესძახა

კითხვას უსმევს უშიშრად ეშმაკსა

რად მიკლავ ამდენ საწყალ მოკვდავსა?

ეშმაკმა კითხვა თითქოს ადიდა

ღიმილით  ჩუმად 

ჩაიხარხარა

ხმა ამოიღო და თქვა:

სასჯელი უფლისა ზემოთ სჯობია

მიწაზე ტკივილი უფლისა როდია!.

ავტორი: ჩინგიზ ყურბანოვი.